Begin mei trokken Aline, Line, Zoé en Marlies naar Benin om hun zussen te ontmoeten tijdens het Girl Power project. Een sportproject dat meisjes sterker en zelfzekerder maakt. Elke week schrijft Marlies, ambassadrice en journaliste, haar ervaringen en ontmoetingen neer.

Tijdens het projectbezoek in Benin ontmoette ik de zestienjarige Edith. Deze post draait enkel en alleen om haar. Omdat haar verhaal te groot is voor zo’n ‘klein’ en sterk meisje.

Ediths ouders verkopen gierst en sorgo op de lokale markt. Ze zijn nooit naar school geweest en kunnen niet lezen of schrijven. Gelukkig heeft Edith wel de kans om naar school te gaan. Haar lievelingsvakken zijn geschiedenis, aardrijkskunde en biologie.

Maar het jonge meisje is niet enkel een dochter... Twee jaar en vier maanden geleden zette ze een zoontje ter wereld: Valentin. Edith was dus maar veertien jaar oud toen ze beviel. Ze was nog een kind toen ze er zelf eentje kreeg. De naam Valentin kreeg het ventje omdat hij geboren is op Valentijn, fluistert ze me toe. Edith is heel verlegen. Ze praat stil en verstopt haar gezicht vaak in haar handen. Zelfs haar lach verbergt ze. Ik kan dat alleen maar erg vinden. Niemand zou ooit zo een mooie lach moeten verstoppen.

Schoonfamilie

Het meisje spreekt geen Frans, dus is er een vertaler die helpt om het verhaal van Edith te vertellen. 

Ik zag regelmatig een oudere leerling van 23 jaar. Na een tijdje had ik geen honger meer. Toen mijn maandstonden wegbleven, wist ik dat er iets mis was. Toen ik het aan mijn mama vertelde, barstte ze in tranen uit. Mijn mama is toen gaan praten met de vader van Valentin, om het nieuws te vertellen en om te zeggen dat we samen moesten gaan wonen. Hij heeft gesmeekt om abortus te plegen. Maar mijn mama was woedend en weigerde.

Edith kreeg haar kindje, maar haar ouders namen geen verantwoordelijkheid. Want dat is de taak van de vader. Het is verschrikkelijk om te horen dat een veertienjarig meisje er alleen voor stond. Met m’n mond vol tanden luister ik naar haar verhaal. Ook haar schoonfamilie keek niet om naar hun kleinkind. Het samenwonen werkte ook helemaal niet. Een jaar lang is Edith niet naar school geweest en heeft ze helemaal alleen voor zichzelf en haar baby gezorgd. Toen haar familie inzag dat de jongeman zijn verantwoordelijkheid ontliep, hebben ze haar weer in huis genomen.

Als ze op de schoolbanken zit, zorgt haar mama voor Valentin. Toch blijft Edith zich dagelijks zorgen maken over de gezondheid en de toekomst van haar zoon.

Waarschuwing

Ik had geen idee dat ik zwanger kon worden. Op school geven ze ons geen seksuele opvoeding voor het vijfde middelbaar. Pas na de bevalling hebben ze mij alles uitgelegd in het ziekenhuis. Veel te laat dus.

In België krijgen we die lessen al op de lagere school. Geen wonder dat vele meisjes niet weten hoe seks werkt en ze zwanger raken.

Met mijn verhaal wil ik andere meisjes waarschuwen. Let op en begin zeker niet te snel aan kinderen. Plan je zwangerschap en aarzel zeker niet om jezelf te beschermen. Als er meisjes zijn die net hetzelfde doormaken: vertel het aan je jongere broers of zussen zodat ze niet hetzelfde meemaken.

Het siert haar dat ze, ondanks haar nieuwe rol als mama, anderen wil blijven helpen. Terwijl ze haar verhaal vertelt, moet ik vaak zelf tranen wegslikken. Ik wou dat ik wat voor haar kon doen. Haar verhaal vertellen is een begin.

Sinds zijn geboorte is Valentin nog nooit op controle geweest in het ziekenhuis. Edith werkt niet en de controle kost bijna 2/3 van het maandelijkse salaris van haar ouders.

Misschien

De vader van Valentin, die ziet Edith niet meer. Haar nieuwe vriend, Mathieu, is ontrouw. Ze weet dat ze niet haar hele leven bij hem zal blijven. De tienermoeder vraagt me raad om niet meer zwanger te geraken. Ik moet even slikken. Dit lijkt, ook al is het voor mij een evidentie, een grote verantwoordelijkheid. Het meisje wil mijn raad, om niet meer dezelfde ‘fout’ te maken. Ik zeg haar rustig dat, als ze anticonceptie neemt, ze dat elke keer moet gebruiken. Niet één of twee keer, maar élke keer. En ik voeg er nog iets aan toe:

Wees nooit bang om “nee” te zeggen tegen een jongen. Om te zeggen dat je nog wil wachten met seks.

Ik vraag haar of ze dat zal durven, dat “neen” zeggen. Het antwoord, met het hoofd weggeborgen in haar armen: “Misschien”. Ik hoop dat ze het toch durft. Want ik weet dat ze sterk is. Hoe ze zorgt voor Valentin, op zo’n jonge leeftijd… Ik heb er zoveel respect en bewondering voor. En toen nog meer…

Als Valentin groot is, zal ik hem alles vertellen. Ook dat ik heb afgezien om hem ter wereld te brengen. Maar ik zal hem verzorgen en aanmoedigen zodat hij alles kan bereiken wat hij wil!

  • Hoe kan jij helpen? Steun ons project via onze eigen Superplanpagina.
  • Meer informatie over het Girl Power project vind je op onze website.