18 km lopen voor meisjesrechten

Vier jonge meiden hebben één doel: gelijke rechten voor meisjes. Aline, Line, Zoé en Marlies deden op 29 mei mee met de Fisherman's Friend StrongmanRun in Antwerpen. De vier nemen het op voor hun 'zussen' in Benin zodat zij de kansen krijgen waar ze recht op hebben. Wekelijks schrijft Marlies een blog voor kw.be.

Zondag was het eindelijk zover, het moment waar we maanden voor getraind hadden samen met onze coach Filip: de StrongWOmanRun in Antwerpen. Met ons loopteam overwonnen we 18 km aan obstakels in de gietende regen. Dat alles voor de meisjes in Benin, die elke dag opnieuw hindernissen tegenkomen die nog tien keer zwaarder zijn dan die in Antwerpen. Met de meisjes en hun verhalen in het achterhoofd zwommen, sprongen en liepen we na bijna drie uur over de finishlijn.

Een paar dagen voor de race liep ik echter een blessure op aan mijn rug. Ik wilde er niet aan toegeven en de sterke meisjes in Benin niet teleurstellen. Ik stond dus mee aan de start, "klaar" om 18 km te lopen. De helse pijn zou ik wel verbijten, dat was m'n 'geniale' plan. Na 3 km mankend lopen, werd ik opgedragen door m'n teamgenoten om te stoppen. Het werd geen 18 kilometer met verschillende obstakels, maar een 3 km lange hindernis. Ik was zelfs bereid te blijven lopen tot ik erbij neerviel. Want alles zou ik doen om de meisjes in Benin te helpen.

 

Mijn medeambassadrices mankeerden gelukkig niets en liepen voort. Ik wil dan ook graag hun ervaring hier delen. Ze vertellen elk over verschillende facetten van de ervaring van de westrijd.

Aline:

De obstakels waren dan wel fysiek moeilijk, ze waren niets in vergelijking met de obstakels die de meisjes in Benin elke dag moeten overwinnen. Het hielp dat we de meisjes al hadden ontmoet en hun verhalen gehoord hebben. Ik weet hoe sterk ze zijn. Het gaf me kracht tijdens het lopen. We werden ook aangemoedigd door andere lopers en supporters."

Zoé:

Sommige obstakels waren erg moeilijk, maar velen waren heel leuk. Het projectbezoek in Benin gaf me de motivatie om die lange wedstrijd uit te lopen. De trainingen waren erg intensief en soms moeilijk, maar we wisten waarvoor we liepen."

 

 

Line:

Het was een ongelooflijke ervaring, een grote uitdaging, waar ik erg trots op ben. Zeker omdat ik het deed met fantastische mensen en voor een goed doel. En het is niet omdat de wedstrijd gedaan is, dat ook het project afgelopen is. We hebben nog steeds heel veel dingen te verwezenlijken en we zullen ons best doen om de situatie van al die meisjes daar beter te maken."

Ook onze coach Filip was erbij. Hij heeft ons maandenlang getraind en gesteund. Zijn inzet was dan ook een bron van kracht voor ons allemaal. Dit vond hij van de race:

Ik ben er zeker van dat de Belgische meisjes door deze 'StrongmanRun' - toch voornamelijk een mannengebeuren - kunnen tonen aan de meisjes in Benin dat ze evenwaardig zijn aan mannen en niet voor hen moeten onderdoen. Ik ben ervan overtuigd dat zij het daar heel zwaar hebben om zichzelf te bewijzen. Het telkens opnieuw beginnen zonder de moed te verliezen moet enorm veel inspanningen vergen. Marlies is het levende bewijs dat je in een 'process of change', terugslagen en teleurstellingen hebt, maar dat je niet hoeft op te geven en opnieuw moet starten en doorgaan."

Samen met de ambassadrices liepen nog heel wat andere mensen mee met het Plan Run Team. Stuk voor stuk mensen die zich wilden inzetten voor meisjesrechten en dat met deze wedstrijd gedaan hebben. Ik wil hen dan ook allemaal bedanken voor hun steun en hun geweldige prestatie. Dat geldt ook voor alle supporters en voor al wie het Girl Power-project steunt.